Porady prawne lub usługi typu są bardzo potrzebne na rynku lokalnym. Ludzie coraz częściej potrzebują adwokatów z racji na mocno skomplikowane przepisy.Wikipedia o aplikacji adwokackiej
Aplikacja adwokacka ? cykl szkolenia osób przygotowujących się do wykonywania zawodu adwokata ? aplikantów.
Sytuację prawną aplikantów kształtują przepisy art.75-79 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku Prawo o adwokaturze1 (dalej: ustawa), a także uchwalony przez Naczelną Radę Adwokacką Regulamin aplikacji adwokackiej2.
W obecnym kształcie ustawy szkolenie trwa trzy lata. Korporacja adwokacka nakłada na aplikanta obowiązek odbywania aplikacji pod kierunkiem patrona, czyli adwokata, który wyraził pisemną gotowość do bycia patronem, jest niekarany dyscyplinarnie, z minimum 5-letnim stażem (wyjątkowo ? za pozwoleniem dziekana okręgowej rady adwokackiej ? także z 3-letnim stażem). Aplikacje adwokacką zamyka tzw. "egzamin końcowy", który składany jest w aktualnym stanie prawnym przed komisją powoływaną spośród przedstawicieli Ministra Sprawiedliwości i samorządu zawodowego. Aplikacja jest odpłatna (art. 76b ustawy). Wysokość oplaty rocznej za aplikację adwokacką jest określana przez rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości i nie może przekroczyć 6-krotności minimalnego wynagrodzenia3.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Aplikacja_adwokacka
Droga edukacyjna prawników
Zawód prawnika jest dość prestiżowym zajęciem i przez to też prawo jest popularnym kierunkiem studiów. Poziom trudności tego kierunku jest porównywalny z medycyną, która jest uważana za najtrudniejszy kierunek do studiowania. Nic dziwnego, ze spora część studentów nie kończy prawa, po prostu nie dają rady z natłokiem materiału.
Jednak studia to nie koniec nauki dla przyszłego prawnika, komicznością jest wybranie sobie specjalizacji oraz odbycie tzw. aplikacji. Aplikację można określić mianem praktyki w innej kancelarii, podczas której aplikant zdobywa doświadczenie konieczne do świadczenia usług z wybranej specjalizacji i zakresu. Dopiero po zakończonej aplikacji prawnik może nazywać siebie prawnikiem, a co za tym idzie może reprezentować i obsługiwać swoich klientów na własne nazwisko.
Co robi mecenas
Mecenas ? we współczesnej polszczyźnie określenie stosowane jako zwrot grzecznościowy w pismach i w przypadku bezpośredniego zwracania się do adwokata, radcy prawnego. Jest to termin zwyczajowy, nie mający umocowania w przepisach prawa. Tytuł ten stosowany jest tylko w Polsce.
Termin ?mecenas? na określenie adwokata możewedług kogo? pochodzić od przydomka (trzeciego członu nazwiska) Gaiusa Cilniusa Maecenasa, przyjaciela Oktawiana Augusta, który do historii przeszedł jako opiekun (mecenas) artystów swojej epoki. Podnosi się, że podobnie jak Gajusz Cilniusz Mecenas nad artystami, współcześni prawnicy sprawują swoistą ?opiekę prawną? nad ludźmi, którzy potrzebują fachowej pomocy w swoich stosunkach prawnych. Pomimo że pomoc, jakiej współcześni prawnicy udzielają swoim klientom, z reguły jest odpłatna, w przeciwieństwie do działalności pierwowzoru, to doniosłość tej dziedziny życia, zwłaszcza w sprawach karnych, ale również cywilnych i podatkowych, gdzie w grę wchodzą istotne interesy majątkowe, rodzinne, spowodowała stosowanie określenia ?mecenas? w znaczeniu ?opiekun?.
Historycy prawa podnoszą, że trudno powiązać przyjaciela Oktawiana z grzecznościowym terminem ?mecenas? używanym w odniesieniu do adwokata. Kazimierz Orzechowski przypomniał, że w XVI stuleciu ówczesnych adwokatów nazywano procuratores mercenarii, czyli ?płatni zastępcy procesowi? i w ten sposób odróżniano ich od ?niezawodowych? zastępców procesowych określanych procuratores. To od zwrotu procuratores mercenarii miał powstać termin ?mecenas?, poprzez stopniową eliminację pierwszego członu i głoski ?r? w drugim wyrazie. Występował on już w XVIII stuleciu, a upowszechnił się w wieku XIX.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Mecenas_(prawnik)